???

Inderdaad, ik vraag mij af waar we naartoe gaan. De laatste twee weken beperkt de repetitie zich tot het rijden naar de zaal, efkes uw tekst gaan opzeggen, een pintje gaan drinken nadien (uiteraard) en dan huiswaarts keren. De regisseur zegt constant dat hij het geheel wil zien en in orde krijgen en zich dan pas met de acteurs bezig houden. Allemaal goed en wel, maar je moet als acteur toch wel enige richtlijnen krijgen. Zo niet, dan wordt het wel erg moeilijk. Zeker als de regisseur vorige week donderdag doodleuk komt vertellen dat er een aantal zijn die goed bezig zijn en een aantal die minder goed bezig zijn (zonder namen te noemen) en er dan een weekje op uit trekt op skiverlof. Dan begint iedereen toch wel even serieus te twijfelen over zijn rol.

Langs de andere kant zie je natuurlijk wel progressie. Het blijft een heel mooi stuk en bepaalde scènes worden (naar mijn bescheiden mening) nu ook al heel goed gebracht.

Maandag is de regisseur terug en dan gaan we er nog drie weken volop tegenaan gaan ... hoop ik ...

Regie

Ik heb zelf onlangs een regie voor mijn rekening genomen en ik heb gezien dat dit geen evidente opdracht was (hoewel ik het direct opnieuw zou doen). Ook krijg je nogal wat kritiek te slikken. En dan heb ik het niet over de kritiek van de toeschouwers, maar van de groep zelf.

Welnu, gisteren zijn we met een aantal acteurs "iets" gaan drinken na de repetitie en wat bleek : ook hier wordt er wel wat kritiek gegeven op de regie (en dan spreken we hier wel over een regisseur die binnen het amateurcircuit al het een en ander bereikt heeft). Uiteindelijk telt het eindresultaat en het is het publiek die oordeelt, niet de groep zelf.

Ik kan u wel vertellen dat ik me als acteur (misschien wel voor het eerst sinds ik begonnen ben in het ZT) zeer goed voel in mijn rol en in de groep. Ik heb ook de indruk dat men mijn werk ook begint te respecteren. En dat voelt goed. Gisteren kreeg ik ook al de brochure voor het derde stuk en ik zag tot mijn grote vreugde dat ik daar één van de grotere rollen toebedeeld kreeg. Dat sterkt me natuurlijk om ook deze rol nu tot een goed einde te brengen.

Wreed !

Het is een wreed stuk en ik heb het gevoel dat onze regisseur het ook superrealistisch wil gaan brengen. Voor ons, acteurs, is dat natuurlijk heel leuk, maar ik vraag mij af of het voor het publiek niet te hard zal zijn. Het is een bijna onmenselijk verhaal. En toch bestond dit vroeger echt, de fameuze dansmarathons waar mensen twee uren dansten en dan tien minuten pauze hielden. En ze hielden dit vol gedurende zeker 12 à 1300 uren. Dat is toch bijna niet te geloven. Ik moest op de repetitie van dinsdag drie minuten dansen en ik kon al niet meer, laat staan dat je zo weken aan een stuk moet staan dansen.

Het levert natuurlijk wel hele mooie scène op, waar wij ons, als acteur, kunnen in uitleven. Ik ben echt benieuwd wat het publiek hiervan zal vinden.

Een nieuwe regisseur

Het is, denk ik, de zevende regisseur waar ik mee werk en weer is het compleet wat anders. Hij bereidt zich veel minder voor dan de andere regisseurs waar ik al mee werkte. Hij ontdekt eigenlijk samen met ons het stuk aan de hand van teksten, van de manier waarop wij de verschillende rollen invullen, enz.

Best een leuke ervaring. Hij gedraagt zich niet tiranniek en vraagt constant onze mening. Ondertussen is het stuk al helemaal anders dan waar we oorspronkelijk mee zijn begonnen. Het is een wonderlijke ontdekkingstocht en het is het is ook heel leuk werken op die manier.

De eerste repetities

De eerste repetities verlopen vrij goed. Al moet ik zeggen dat dit de meest chaotische regisseur is die ik totnogtoe meegemaakt heb. Hij is minder voorbereid en verandert nog heel veel zaken (ook aan de tekst) tijdens het repetitieproces. Maar het ziet er goed uit. Het is een leuke groep en ik voorspel nu al dat we heel veel plezier zullen hebben.
Beetje bij beetje begin ik ook te voelen waar ik met mijn rol naartoe wil. Ik ben de "stoeren" met een klein hartje.
Het wordt ook fysiek een zwaar stuk. We staan bijna constant te dansen en af en toe moeten we nog eens lopen ook.
Gisteren een leuke repetitie gehad. Het zijn de "jonge" (en ik zal mezelf daar ook maar nog eens bij rekenen) die de grootste rollen spelen in dit stuk (op de Abraham van de groep na) en dat maakt het extra leuk.
Hoedanook, we zien het zitten !

Vee Lovell

Dat is de naam van mijn personage in het stuk. Ik heb het ondertussen helemaal gelezen en het is inderdaad een schitterend stuk. Heel hard, maar ook af en toe grappig. Heel emotioneel ook allemaal. Fysiek wordt het ook heel zwaar. Ik sta nogal veel op de scene en moet vooral dansen. Misschien kan ik zo nog wat extra kilootjes kwijt spelen. Hoedanook, ik zie het stuk helemaal zitten en ga er dan ook voor 200 % voor. Donderdag is mijn eerste repetitie. Ik kijk er nu al naar uit.

Het begin

Ik heb nu mijn eerste ervaring opgedaan als regisseur bij Klakkeboem en dat is eigenlijk goed meegevallen. Vanavond echter starten de repetities bij het Zwevegems Teater voor "De Dansmarathon" van Horace McCoy. Hier treed ik aan als acteur. Ik ben dan ook zeer benieuwd. Eerst en vooral om te weten welke rol ik krijg en dan ook naar de samenwerking met een, voor mij dan toch, nieuwe regisseur, met name Eric Meirhaeghe. Ik zei wel, nieuw voor mij, want hij heeft al heel wat op zijn palmares staan binnen het amateurtoneelcircuit.

Ik houd jullie vanaf nu op de hoogte van mijn ervaringen !