Dagboek van een acteur

Wat gebeurt er met een acteur tijdens het repetitieproces ?

30 september 2005

Toneel

Het is en blijft een plezante hobby. Je maakt er vrienden en samen met die vrienden probeer je iets te brengen dat een publiek kan amuseren. Als dat niet leuk is ...

Alleen jammer dat er bij een vereniging als Klakkeboem, naast echt gedreven toneelmensen, ook gewone verenigingsmensen zijn. Ik ga uit van het idee dat, als je je opgeeft om mee te spelen of mee te werken aan een toneelstuk, je er 100 % voor gaat, dat je op zoveel mogelijk repetities probeert aanwezig te zijn en dat je desnoods een half uur langer repeteert om je rol of de techniek maar onder de knie te krijgen. Helaas is dat niet bij iedereen het geval en daar moet je als regisseur echt mee leren leven. Ik kan jammer genoeg vaak maar net op tijd op de repetitie zijn (omwille van mijn job en mijn gezin), waardoor ik meestal nog een paar afspraken moet maken met een aantal mensen voor we beginnen. Hier is bij een aantal weinig begrip voor. Men wil beginnen, want men wil zeker ten laatste om 22u00 kunnen stoppen. Het is niet dat ik hier totaal geen begrip voor heb en ik doe ook mijn uiterste best om dan te stoppen, maar dat lukt nu eenmaal niet altijd en dan begint het gemor ...

Nu, voor de rest een goede repetitieweek achter de rug. Twee goeie repetities en één heel plezante (gisteren), maar ook dat moet af en toe eens kunnen. Tot de volgende ...